Svencouver

15 February 2010 in .... herz,Kaaskopjes,Kollision der Kulturen

See you in SvencouverSee you in Svencouver

Jemand sagte vor Anfang der Spiele: Het zou mooi zijn als de Winterspelen in Vancouver uitdraaien op ‘Svencouver’.
(Telegraaf, 12 februari 2010).

Welch eine Euforie, Samstagnacht. Sven Kramer hat im Eislaufen eine Goldmedaille gewonnen. Vancouver wurde Svencouver.

Und ich war dabei! Ich habe es im Fernsehen gesehen.
Und ich war stolz auf diese Glanzleistung. So ‘gedreven’ und ‘eager’.
Mein ‘Sportler’-Herz hat geklopft. Ich kon mij er alles bij voorstellen.
Schließlich war ich ja auch mal Leistungssportler.

Jetzt aber noch etwas anderes. Welches Herz hat denn noch mehr geschlagen: mein holländisches oder mein deutsches?

Ich glaube es war doch einzeln und allein mein ‘Sportler’-Herz.

4 reacties | laat een reactie achter ↓

1 Ann 16 February 2010 at 9:36 PM

Hoi Claudia,

Ik begrijp heel goed wat je (be)schrijft. Ook ik zat zaterdag avond TV te kijken en enthousiast mee te beleven hoe duidelijk en fantastisch Sven Kramer won. Oké, uren daarvoor wist ik nog niet eens goed wie dat was – zoooo lang ben ik toch nog niet in Nederland en mijn sport-korts is beperkt op heel grote eventementen als wereldkampioenschappen of nou de Olympische spelen. Maar het voelde wel bijzonder voor mee om te zien wat er gebeurde en ja mijn hart klopte inderdaad voor Nederland. Tussendoor heeft ook een Duitser geschaatst maar zijn naam ben ik al lang kwijt.
Ook toen ik nog in Duitsland woonde, was ik meer in de sportieve victories van Nederland geinteresseerd dan van Duitsland. Opvallend was het ook bij de laatste voetbal-em en -wm: ik was ongetwijfeld voor Nederland. Mensen, die van mijn sympathie voor Nederland weten, vroegen aan me, wie ik zou aandrijven als Duitsland tegen Nederland zou moeten spelen. Mijn antwoord stond en staat vast: Nederland. Een oranje shirt en naar de kroeg – heel gezellig. Maar het was me nooit in de zin gekomen om iets dergelijks bij de spelen van de Duitse elftaal te plannen.
Ik ben benieuwd hoe de winterspelen verder gaan!

Reply

2 Claudia van der Velpen 17 February 2010 at 10:41 AM

Ik beleefde dit heel anders. Toen ik in Duitsland woonde concentreerde ik me alleen op het Duitse sport. Sporters uit Nederland kende ik helemaal niet. En wat zij ‘hadden’ met schaatsen begreep ik al helemaal niet. Wij gingen schaatsen in een hal. Maar daar moest je een uur rijden. Dus dat gebeurde niet.
Nu ben ik denk ik ook wat het sporten betreft geintegreerd in Nederland.
Ik ken de namen van de Duitse sporters niet.

Wat het voetballen betreft, werd mij altijd gevraagd of ik vóór de Nederlanders of vóór de Duitsers was. En eerlijk gezegd wist ik het toen nooit. ‘Wie de beste is’ antwoordde ik dan.

Claudia

Reply

3 Ann 17 February 2010 at 3:59 PM

Misschien is het verschil, dat ik al voordat ik hier naartoe verhuisde een affiniteit met “Land und Leuten” had en dus erin geïnteresseerd was hoe de dingen hier zitten. Ook vond ik sommige Duitse sporters té zelfverzekerd … Oké, Nederlandse sporters kan ik wat dit betreft nog te weinig inschatten.

En het klopt inderdaad: De betekenis die het schaatsen in Nederland heeft, beleef ik ook pas sinds hier hier ben, alhoewel ik ook al in Duitsland mensen op natuurijs zag schaatsen alhoewel ik in Berlijn woonde 🙂

Reply

4 Claudia van der Velpen 18 February 2010 at 7:19 PM

de zelfverzekerdheid is inderdaad zo’n ding. Zu Hause nannten wir das arrogant. Und gebrauchten es dann hauptsächlich im Zusammenhang mit Fussball.

Reply

Cancel reactie

Reactie op Ann:

Vorig artikel:

Volgend artikel:

Vertaal deze pagina naar het Nederlands met Google Translate | Colofon